Salta la barra di navigazione e vai ai contenuti
Vivere la campagna
Sa Sardígna tenit unu grandu connótu in sa creatziòni de is prendas, poíta su sutéterra est arrícu de prata.
Una ténnica antíga meda, chi benit de s’Oriènti e, manixàda fintzas de su perìodu púnicu, est cussa de sa “filigràna”. Funt fatas in filigràna: sa fidi sarda in is variàntis suas: “su lasu”, chi est unu pendènti a forma de prafàlla, de apicài a su tzúgu cun unu nastru de vellúdu; sa bròcia, chi est su butoni sardu, umperàu in su costumu de is fémmias.
Atras ténnicas funt : "su trabàllu a sbalzu" , "a traforu", "a granixèddus”, "sa fusiòni", "sa sardadúra" e "s’acapiadura".
Intra de is prendas de su connótu, nci ndi funt unas cantu, chi pertócant sa religiòni: is contramazínas, chi teníant su podèri de stesíai su Tiau e, duncas, giaighí fiant importàntis po sa vida de donnia dì, fiant trasmítias de babu in fillu
Is decoradúras funt acapiàdas, su in prus de is bortas, a sa superstitzioni de s’ogu pigau, a sa coja e a sa nàscida. Is prendas cun is decoradúras ribisitàdas e stilizàdas, oi, funt bendias in is butègas de prendas (giojerias)